ایستادن، نماد انتظار است و سروها هماره ایستاده اند تا بهار، از راه برسد و آن را گرم در آغوش گیرند. امروز روز جوشش در راه سبز رویش است و فصل رویش، همان ظهور توست که همه هستی، چشم در راه آن و همه دلها را مشغول به خود کرده است.
یابن الحسن در انتظار قدوم عالم آرایت، میلادت را به جشن می نشینیم.
به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر
هان ای جهان بشریت!
جهانیان!
مردم روی زمین!
اینک ما از خدای توانا یاری می طلبیم و تمام ایمان آوردگان به خدا و کسانی را که ندای جهانی ما را پاسخ مثبت دهند، همه را به حق و عدالت دعوت می کنیم.
مردم! ما خاندان پیام آور شما «محمد» هستیم و شایسته ترین و نزدیکترین و سزاوارترین مردم به خدا و پیام آورش. هان ای مردم! هر کس با من در مورد آدم (ع) گفتگو کند، من نزدیکترین مردم به آدم، نیای بزرگ بشریت هستم. و هر کس در مورد نوح پیامبر، ابراهیم بت شکن و محمد پیامبر عدالت و حریت بحث و گفتگو کند، من نزدیکترین انسانها به این پیامبران بزرگ خدا و پرچمداران قهرمان هدایت و رسالت هستم.
آیا خدا در کتاب آسمانیش نمی فرماید:
«ان الله اصطفی آدم و نوحاً و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین* ذریة بعضعها من بعض و الله سمیع علیم»
یعنی: خداوند آدم، نوح خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد، فرزندانی بودند که برخی از نسل برخی دیگر، پدیدار گشتند و خدا شنوا و داناست.
و من شایسته ترین باقی مانده از فـرزندان آدم و بهتـرین ذخیره از نـوح پیامبر و بـرتـرین برگـزیده از ابراهیـم و آخرین امامان راستین، از نسل محمد (ص) پیام آورعدالت و حریت هستیم.
بهوش باشید! هر کس در مورد کتاب خدا گفتگو نماید و شیفته آن باشد من نزدیکترین انسانها به کتاب آسمانی هستم و هر کس در مورد سنت و روش پیام آور خدا سخن دارد، من نزدیکترین و سزاوارترین فرد به سنت و روش پیامبر و عامل بدان و تحقق بخشنده آرمانهای والای قرآن و سنت هستم.
از این رو، تمامی کسانی را که در سراسر گیتی، سخنان مرا می شنوند، اینک همه را سوگند می دهم که شما حاضران و شنوندگان، پیآم مرا به آنانی که غایب هستند ونمی شنوند، برسانید.
و شما را ای جهانیان! به شکوه و حرمت خدا و پیام آورش و به حرمت حق خویش- که حق قرابت به پیامبر (ص) باشد- فرا خوانده و سوگند میدهم که ما را در راه تحقق بخشیدن به آرمانهای والای آسمانی یاری کنید و از ما و اهداف بلند ما حمایت نموده و از آن دفاع کنید.
در روزگاران گذشته، ستمکاران ما را به جرم دفاع از حق و عدالت مورد تهاجم و تهدید قرار دادند. ما را از شهر و دیار و خانه و خاندان خویش راندند. حقوق ما را پایمال ساختند و میان ما و حق سررشته داری امور و تدبیر شئون دنیا و آخرت جامعه - خدا آن را به ما سپرده بود. جدایی افکندند و بر ما دروغها و بهتان ها بستند.
اینک خدای را! خدای را! در مورد رعایت حقوق و پذیرش آرمانها و اهداف بلند ما را فراموش نکنید.
ما را در میدان عدالت گستری و ستم ستیزی تنها وا مگذارید و دست از یاری ما برندارید، تا خدا شما را یاری کند.»
